Sanctuarium de la Salette en zijn opmerkelijke architectuur

Vanaf de oevers van de rivier la Petite Meine rijst een zeer steile heuvel op die bedekt is met weelderig gebladerte, wilde bloemen en exotische boomsoorten. Deze prachtige omgeving in het midden van het platteland van de Vendée is de basis van een monument van opmerkelijke architectuur; een bedevaartsoord dat elke eerste zondag van september een grote menigte trekt, maar de rest van het jaar een plek van rust en bezinning is: het bedevaartsoord van La Salette bij La Rabatelière. Het is een groepering van religieuze gebouwen die de verschijning van de Maagd Maria aan twee kinderen in de Franse Alpen anno 1846 herdenken.

Geschiedenis en ligging  – Het heiligdom werd in 1887 gebouwd op initiatief van de abt Hillairet, de toenmalige pastoor van het nabijgelegen dorpje La Rabatelière. Het land behoorde toe aan de graaf van La Poëze die toen woonde in Château de La Rabatelière (dat nu een bed and breakfast en eigendom van de familie Montassier is).

De helling en de processiepaden zijn bedekt met een groot aantal majestueuze Himalaya ceders, de Pinus nigra of zwarte pijnbomen, buxushagen, bloemperken en ook exotische planten zoals yucca's en palmbomen, kruipende jenevers, en nog veel meer, wat bijdraagt aan de sereniteit en mystiek van de locatie.

Het werk maakte deel uit van een religieus antwoord op het antiklerikale beleid dat na 1879 in Frankrijk heerste. Het werd geleid door de priester Élie Hillairet en uitgevoerd in plaatselijke leisteen en baksteen, met de hulp van plaatselijke parochianen en bedrijven. De architectuur suggereert misschien een hemels beeld voor Jeruzalem, en aan het einde van de 19e eeuw werden zowel de Romantiek als de Middeleeuwen vereerd.

Het bedevaartsoord begint bij de poorten beneden en ontwikkelt zich stapsgewijs in taferelen van de drie verschijningen van de Maagd Maria aan twee herderskinderen buiten het dorp La Salette-Fallavaux in de Dauphiné Alpen in 1846. Dit gedeelte werd ingehuldigd in 1888.

De drie afzonderlijke structuren van het domein bestaan uit een monument gewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van La Salette, de muur van de rozenkrans en zijn toren, en de kapel gewijd aan het kruis van Jeruzalem.

Open – Het hele jaar door. De kapellen zijn open van 1 April tot 30 September 30 van 09h00 tot 17h00. GRATIS toegang
Bedevaart – eerste zondag in September
Tip – Amateur fotografen
Adres – 85250 La Rabatelière
GPS coordinaten46°51′51″N, 1°14′43″W
Toegang minder validen – vanaf de parking bovenaan de heuvel (nabij de windmolen)
Nabij te bezichtigen 
Moulin de Bel Air (1831-1943). Tour info
Images – by inthevendee

Image
Image
Image
Image
De structuren van de Rozenkrans en de Toren van de Triomf van het Kruis

Links van de terrassen die aan de verschijningen in La Salette zijn gewijd, is er een stijle helling die wordt begrensd door zestien stèles of monumentale stenen waarop de staties van de Rozenkrans, een van de symbolen die het meest aan de Maagd Maria zijn toegewijd, zijn aangegeven. De grote stenen worden afgewisseld door getande torentjes.

Deze spirituele beklimming leidt naar een toren genaamd Triomph van het Kruis, opgericht ter ere van het Heilig Hart van Jezus. Hij is meer dan 20 meter hoog en is gebouwd op een vierkante plattegrond en bezaaid met torentjes en terrassen. Een lokaal bedrijf leverde het kenmerkende metselwerk en de baksteen.

De toren is in feite een kapel gewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van Smarten. Op de terrassen staan beelden van Louis-Marie Grignion de Montfort, van Saint Michel, en van het Heilig Hart.

Het kruis dat bovenop de toren staat is niet minder dan zeven meter hoog. Het oorspronkelijke kruis werd gemaakt van eikenhout en is in 1935 weggenomen. Het huidige kruis is gemaakt van mozaïek gezet in beton.

Het Rozenkransmonument werd op zondag 23 oktober 1889 door abt Gelot, kardinaal van de kerk van La Roche-sur-Yon, voor een menigte van 15.000 pelgrims ingehuldigd.

De Kapel van het Kruis van Jeruzalem

Na een bedevaart naar het Heilige Land in 1893, waaraan velen uit de Vendée deelnamen, was een nieuw heiligdom nodig, toegewijd aan het 7 meter hoge Jeruzalemkruis dat tijdens de reis werd gedragen. Interessant dat het kruis werd uitgehouwen uit het hart van een eik die uit het terrein van het nabijgelegen Château de la Rabatelière werd gehaald.

De Abt Hillairet stelde zich een nieuw bouwwerk voor in de vorm van een vierkante kerker geflankeerd door getande torentjes, kantelen en pijlsleuven. Het moest symbool staan voor een rotsvast geloof.

Nadat hij de Via Dolorosa had afgelegd (de processieweg in de Oude Stad Jeruzalem waarvan men denkt dat dit het pad was dat Jezus op de weg naar zijn kruisiging bewandelde), werd het kruis terug naar Frankrijk gebracht. Het werd door de parochianen van La Rabatelière in processie gedragen van het station van Herbergement naar de kerk waar het gedurende de werkzaamheden werd bewaard.

Tijdens een plechtige ceremonie op 28 september 1893 werd het kruis van Jeruzalem naar de voltooide kapel geheven en op zijn vaste plek neergezet.

Er wordt gezegd dat de ceremonie, onder leiding van de Abt Hillairet, werd bijgewoond door 40 000 tot 50 000 pelgrims.

De beelden aan de voet van het kruis reiken elkaar de hand over het puin en de wapens van de Vendée-oorlogen. Het ene beeld van een jonge vrouw die een kelk vasthoudt, stelt het geloof voor, terwijl het andere beeld van een jonge vrouw die een palmenkroon draagt en een rozenkrans vasthoudt, de Vendée voorstelt.

Image
Image
Image
Image
Image
DE VERSCHIJNING aan DE KINDEREN

Op de avond van zaterdag 19 september 1846 kwamen Maximin Giraud (1835-1875), toen 11 jaar oud en Mélanie Calvat (1831-1904) - 18 jaar oud, terug van de berg Sous-Les Baisses, waar ze samen de koeien hadden gehoed, om te melden dat ze 'een mooie huilende dame' op de berg hadden gezien.

De tieners beschreven haar als zittend met haar ellebogen rustend op haar knieën en gezicht begraven in haar handen in verdriet. Ze was gekleed in een wit gewaad bezaaid met parels, een goudkleurig schort, witte schoenen en rozen om haar voeten, en met een hoge hoofdtooi. Ze droeg een kleine ketting met een kruisbeeld om haar hals.

De Maagd stond erop dat de mensen het doel van de zevende dag zouden respecteren en de naam van God zouden respecteren. Met veel pijn dreigde ze met een straf, vooral met een schaarste aan aardappelen, die zouden gaan rotten.

Volgens de kinderen bleef ze huilen terwijl ze met hen sprak, eerst in het Frans, daarna in hun eigen taal, het Occitaans, de middeleeuwse taal van de Languedoc. Na het geven van een geheim aan elk kind, liep de verschijning een heuvel op en verdween.

De timing van deze waarschuwing is interessant, want het gebeurde net voor de winter van 1846-1847, een periode van zware hongersnood vooral in Frankrijk en Ierland, maar ook in de rest van Europa.

In 1851, na vijf jaar onderzoek naar het verhaal van de verschijning van de Maagd Maria, kondigde de bisschop van Grenoble, Philibert de Bruillard aan dat het waarschijnlijk waar was. Hij gaf toen toestemming tot het volgen van Onze-Lieve-Vrouw van La Salette. Deze conclusie werd ook bevestigd door zijn opvolger, Mgr. Ginoulhiac.

VOORSTELLING VAN DE VERSCHIJNING IN HET THE SANCTUARY DE LA SALETTE IN DE VENDÉE

De verschijning van de Maagd Maria op die noodlottige middag in de Alpen wordt in drie scènes weergegeven, een verwijzing naar de drie fasen van de verschijning. In de eerste verschijnt de Heilige Maagd aan de twee herderskinderen Maximin en Mélanie, zittend op een steen met het hoofd in de handen en huilend. In de tweede scène, halverwege de helling, staat de Maagd in gesprek met hen en vertelt elk van de kinderen een geheim. En op de top van de heuvel in de laatste scène stijgt de Maagd Maria voor de ogen van de kinderen naar de hemel, ze hebben uitgestrekte armen naar haar toe.

Image
Image
Image
Image

Iets voor iedereen

Of u nu bijzonder religieus of katholiek bent of niet, wij raden u een bezoek aan het Sanctuarium van la Salette aan, simpelweg vanwege de prachtige en unieke bouwwerk, en ook de omvang van het monument. Het op foto's te zien is mooi, maar het is toch iets anders om aan de voet van die heuvel te staan met dat zigzagpad om te gaan beklimmen. Naast het 'rozenkrans' pad naar de hoge toren toe is er ook nog het pad van de kruisiging en de kruiswegstaties die van de onderkant van de heuvel naar de kruiskapel van Jeruzalem leiden.

  • gefascineerd door de geschiedenis ✔
  • het ongewone ✔
  • authentieke omgeving? ✔
  • geniet van wat beweging ✔
  • fantasierijk ✔
  • flora ✔
  • fotografie liefhebber ✔
  • genieten van het buitenleven ✔
  • geïntrigeerd door de mystieke ✔
  • liefde voor windmolens ✔

    Taal Frans en Engels

    Ansichtkaarten en kaarsen verkrijgbaar in de torenkapel op het eresysteem  –  2 euro per kaars en .50c voor een ansichtkaart.

    Rolstoeltoegankelijk

    Kinderen kunnen naar hartelust rondkijken

    Share this Post