Op mijn lijst van redenen om te verhuizen uit het diepe zuiden van de VS, was dit gemene beest een dingetje. Een bijna-pleidooi om me weg te halen uit de subtropen waar ze gedijen. Ja, ik was me bewust van het migratiepatroon van de tijgermug in Europa en dat ik er uiteindelijk ook in Frankrijk mee te maken zou krijgen.

Het buitenleven in een droger, gematigd klimaat stond echter veel hoger op de lijst van redenen om terug te keren naar Europa dan de tijgermug.

Helaas blijkt uit nieuwe rapporten dat de Vendée zich stevig in de rode zone bevindt wat betreft de aanwezigheid van de tijgermug. Ik kan getuigen dat ik in de afgelopen twee zomers drie of vier beten heb gehad.

Als je weet dat er 3000 soorten van deze kleine muggenvampieren op onze planeet leven, hoe kun je dan de beten onderscheiden? Die vraag wordt me vaak gesteld. Nou, zelfs voor normale mensen is er een verschil tussen een normale muggen- en een tijgermuggenbeet. Ze vertonen zich als donkerrode vlekjes. Niet alleen jeuken ze, ze zijn zelfs pijnlijk.

Ondergetekende blijkt niet onder 'normale mensen' te kunnen worden geschaard. Toen ik in de VS woonde, zag ik me al verschillende keren gedwongen me ziek te melden op het werk.

Wat zeg je? Voor een muggenbeet?

Geloof me, ik zeg dit met blozende wangen. Voor een tijgermuggenbeet. Ik herinner me een keer dat ik ze op elke elleboog had en mijn armen zo erg opzwollen dat ik ze niet kon buigen om op mijn toetsenbord te typen. Ik kan de pijn en het branden van mijn huid niet eens beschrijven. OUCH! En vreemd genoeg brengt het krabben van de jeuk geen verlichting, alleen maar meer pijn. Ik voel me ook echt slecht van binnen, het is niet alleen de plaats van de beet.

Het is vrij duidelijk dat ik een soort allergische reactie heb op de beet van de tijgermug. De allergie houdt verband met de reactie van het immuunsysteem op eiwitten in het speeksel van de mug. De eerste keer dat ik in Frankrijk een reactie had (na vier jaar van gewoon de normale beten omdat mijn status als "buffet" toch niet verandert als naar een ander continent verhuis) was ik zo erg teleurgesteld. Niet alleen voor mezelf, maar ook voor jou hoor. Ik ging meteen op zoek naar een website waar dit soort muggen worden opgespoord en heb het onmiddellijk gemeld. (En telkens erna ook.)

Hoe bescherm ik mezelf tegen mijn vijand?

Door de allergie voel ik me bij een tijgermug prik echt slecht. Het is niet ziek zijn, maar wel 100% ellendig. Dus, ik kies mijn strategie. De beste bescherming is om uit hun buurt te blijven! s Nachts slaap ik met een hoog staande electrische waaier op me gericht. Op elk moment, blijf ik weg van vochtige, schaduwrijke plekken. Ik draag lichtgekleurde kleding als bovenlaag. Het maakt niet uit hoe warm het buiten is, ik trek laagjes aan. Thuis, bijvoorbeeld bij een apéro op het terras, zit ik in een cirkel met citronellakaarsen en wierook die ik ongeveer 30 minuten voordat ik naar buiten ga, heb aangestoken. De citronella wierook die ik heb gekocht bij Action en Super U is heel goed. Als ik naar buiten ga (bijvoorbeeld een avondmarkt), spuit ik mezelf van top tot teen in met afweermiddel (apotheek). Dan zorg ik ervoor dat ik helemaal bedekt ben. Geen leuke zomersandaaltjes voor dit meisje! Nee. Sportschoenen met sokken, yogabroek ingestopt, daar overheen een loszittende broek, shirt met lange mouwen waarvan de onderste laag goed om mijn polsen zit. Eenmaal aangekleed, spuit ik meer afweermiddel van top tot teen.

Een ingelicht brein is een krachtig brein, zeg ik altijd maar. Wat betreft de beestjes die mogelijk ziektes zouden kunnen verspreiden, wij leven in een gematigd Europees klimaat en hoewel virussen en infecties idd kunnen worden overgebracht door tijgermuggen is dat meer een probleem in tropische klimaten. Toch, tussen 1 mei en 18 juni van dit jaar zijn er rtoch 3 gevallen van knokkelkoorts (dengue) geregistreerd in Pays de la Loire, 48 in Frankrijk als geheel.

Ik denk er niet te veel over na. Om eerlijk te zijn, allergisch zijn voor de tijgermug staat veel meer op de voorgrond in mijn leven. Bijstaande foto is vorige zomer genomen. Twee gewone muggenbeten zijn duidelijk zichtbaar (rechtsonder) tegenover wat een tijgermug doet met mijn huid. Het verschil is extreem. De beet zwelt op tot een hete, blaartrekkende wonde die minstens twee keer zo groot is als mijn hand, duurt een week waarvan de eerste twee of drie dagen een hel zijn. Misschien niet helemaal zichtbaar, maar het wikkelt zich rond mijn arm. Ik voel me er ook 100% ellendig door: ik heb pijn, ben niet in staat me te concentreren, gedesoriënteerd en koortsig.

Uiteraard is niet iedereen allergisch. U kunt de beten herkennen aan een cluster jeukende donkerrode vlekken die misschien groter zijn dan een gewone muggenbeet. Warme kompressen helpen op de lange termijn, maar ijskompressen helpen de pijn een beetje te verdoven. Insectenbeetcrèmes helpen maar een klein beetje (tip bewaar die in de koelkast!). Ik neem ook warme douches en laat het water over de beet lopen. Als je, zoals ik, rare, pijnlijke huidreacties hebt zoals grote rode striemen die kneuzig worden, blazen, koorts hebt, of moet overgeven, opgezette lymfeklieren etc, ben je wellicht ook allergisch.

Zoek medische behandeling als je dat nodig acht, bv. een apotheker kan je helpen aan de juiste antihistaminica en/of cortisone en antibiotische crèmes enz. Als het niet beter wordt, moet u naar de dokter. Als je symptomen hebt van Dengue etc, ga dan naar de Eerste Hulp.

Anders valt er niet veel te doen dan met de situatie te leven en te helpen waar u kunt, want uw alertheid en verantwoordelijkheidsgevoel in uw burgerplicht zijn een schakel in de keten van interventie! Op zijn minst zullen wij, die aan allergieën lijden, u eeuwig dankbaar zijn!