Kies een kus. Memoire over racisme in het leven van een naïeve immigrant
Sinds de moord op George Floyd ben ik me er pijnlijk van bewust dat het gemakkelijk is om mijn profiel tegen racisme zwart te maken. De juiste woorden vinden om te helpen in de strijd, niet zozeer. Maar geef me een minuutje de tijd, want ik heb een levensverhaal te vertellen. Ik herinner me nog goed de eerste Algerijnse familie die in de buurt van mijn grootmoeder in de stad kwam wonen. Ik moet ongeveer 10 of 11 jaar oud zijn geweest en ik kon niet begrijpen waarom iedereen ze “Turken” noemde. Ze kwamen helemaal niet uit Turkije. De algemene term voor alle gezinnen uit het Midden-Oosten en Afrika die na de opening van de grenzen van de EU zijn ingetrokken, was mijn eerste confrontatie met racisme. Geboren in ’69, groeide ik vrij beschut op in het Vlaamse platteland. Ik was een verlegen kind, maar ook nieuwsgierig. Terwijl de mensen… …